Lezing uit de eerste brief van de heilige Paulus aan de christenen van Korinthe (4, 1-5)
1 Zó moet een mens ons beschouwen:
als helpers van Christus
en uitdelers van geheimenissen van God.
2 Welnu, onder uitdelers wordt slechts vereist
dat men betrouwbaar blijkt.
3 Mij maakt het bijna niets uit
dat ik door u word geoordeeld
of door enige menselijke instantie;
ik beoordeel ook mijzelf niet;
4 want ik ben mij van niets bewust,
ik ben daardoor echter niet gerechtvaardigd;
maar die over mij oordeelt is de Heer.
5 Oordeelt dan niet vóór de tijd,
totdat de Heer komt,
hij zal ook aan het licht brengen
wat verborgen is in het duister
en de overleggingen der harten
openbaar maken;
en dán zal aan een ieder de lof toekomen
van Godswege.
Uit het heilig Evangelie van Onze Heer Jezus Christus volgens Lucas (3, 1-6)
1 In het vijftiende jaar
van de heerschappij van Tiberius Caesar
-als Pontius Pilatus heerst over Judea,
Herodes viervorst over Galilea is,
zijn broer Filippus viervorst is van Iturea
en de streek van Trachonitis,
en Lysanias viervorst van Abilene is,
2 onder heiligdomsoverste Annas, en Kajafas-
geschiedt het woord van God
aan Johannes, de zoon van Zacharias,
in de woestijn.
3 Hij komt tot heel de streek van de Jordaan,
predikend een doop van bekering
tot loslating van zonden,-
4 zoals geschreven is
in de boekrol van de uitspraken van Jesaja
de profeet:
‘de stem van een die roept in de woestijn:
bereidt de weg van de Heer,
maakt recht zijn paden!-
5 elke kloof moet worden gevuld
en elke berg, elke heuvel geslecht;
de kronkelingen rechtgetrokken
en de barre wegen vlak gemaakt:
6 alle vlees zal zien
de redding door God!’ (Jes. 40,3-5)
Preek
Waar wachten wij eigenlijk op? Niet alleen in de Advent, maar als christenen in het algemeen? Want is de portée van het hele christen zijn niet dat je wacht op Christus? Dat je Hem verwacht? Wat is een christen? Iemand die Jezus verwacht.
In iedere menselijke ziel schuilt een heiligdom. Bij een christen is dat heiligdom vol van maar één gebed: kom, Heer Jezus, kom, mijn ziel heeft dorst naar jou.
Betekent dat dan dat wij bestaan uit een stelletje idioten dat uit een antiek pak papier de aankomstdatum van een soort buitenaards wezen probeert te berekenen? Nee. De waarheid is dat wij over de details van Jezus’ komst geen flauw idee hebben. ‘Gij zult de Mensenzoon zien komen op de wolken des hemels met zijn engelen,’ horen we Hem zeggen. Sommige mensen menen dat heel letterlijk te kunnen nemen. Die vergeten dan weer dat Hij elders zegt dat je op die jongste dag overal ter wereld, waar je ook bent, die komst van Hem zal kunnen meemaken.
“Als men u dan zegt: Zie, Hij is in de woestijn — gaat er niet heen;
zie, Hij is in de binnenkamers — gelooft het niet.
Want zoals de bliksem uitgaat van het oosten en zichtbaar is tot het westen, zo zal de komst van de Mensenzoon zijn.”
Tenzij Hij alle dimensies door elkaar zal roeren of zichzelf door de kopieermachine zal trekken tot het zwart ziet van de Jezussen zal de werkelijkheid toch wel subtieler in elkaar zitten dan de fantasieën van Amerikaanse evangelicalen. En sommige valse Mariaverschijningen, zou ik daar nog aan toe moeten voegen.
Hoe dan ook zal Jezus je niet voor niks laten wachten. Ook niet als het einde der tijden pas komt lang nadat jij bent gestorven. Hij komt je precies tegemoet in dat kleine heiligdom in je ziel, waar de Geest van God smeekt met onuitsprekelijke verzuchtingen: kom, Heer Jezus, kom!
Het is ook precies daarom dat Johannes ons oproept de bergen te slopen en de sloten te dempen zodat de Heer vrij baan heeft bij zijn komst.
Dat wordt meestal nogal nauw moreel geïnterpreteerd. Wij moeten brave jongens en meisjes zijn, anders slaat hij ons huisje over en moeten we in de zak naar... o, wacht, dat was die andere komst. Die hebben we al gehad.
Natuurlijk maakt het deel uit van ons open staan voor God dat wij niet vol egoïsme zitten, niet alles en iedereen ondergeschikt maken aan onze platte begeerten. Daarbij maakt het niet uit of die begeerten financieel, seksueel of in bredere zin emotioneel zijn. De begeerte om serieus te worden genomen, te worden geëerd, te worden geraadpleegd en te worden gehoorzaamd is uiteindelijk precies dezelfde als de lust naar lichamelijke of materiële bevrediging. Het heeft allemaal te maken met een schreeuwende behoefte aan voltooiing en geborgenheid. Veilig zijn en geaccpeteerd worden.
Maar als je je veiligheid en je bevestiging verwacht van dingen en mensen en geld en plezier verwacht je die automatisch niet van de liefde zelf. De komende Jezus. En dan zit je deur op slot, net als die van de bruid van het hooglied. Die liep al ik weet niet hoeveel coupletten te kwelen naar haar beminde. O, o, wat hield ze van die man. En, kijk aan: in een zekere nacht stond hij voor haar deur en fluisterde haar toe door het sleutelgat. En zij was te beroerd om haar nest uit te komen om voor hem open te doen. Daarna moest ze ik weet niet wat trotseren om het weer in orde te krijgen. Niet zij die zomaar roepen: ‘Heer, Heer!’ beërven het koninkrijk der hemelen.
Het openstaan en verwachten en zuchten naar Christus is niet zomaar moreel. Het is ook niet zomaar esthetisch of zomaar emotioneel. Het is niet zomaar seksueel, laat staan intellectueel. Het is universeel. Het maakt je hele wezen uit. Je bent hier op aarde om met alles wat je bent, met heel je belevingswereld en alles en iedereen verenigd en nieuw te worden gemaakt in Hem.
Hoe dat kan heeft Hij al eens voorgedaan. Wie het Koninkrijk wil beërven moet worden als een Kind. Onvoorwaardelijk hier en nu aanwezig en bereikbaar.
